Kesilmesine kesildi de bir türlü yerini bulamadı, 3.5 yıldır hala arayıştayız.
Oğlum 2005 yılında dünyaya geldi, adet olduğu üzere biz de göbek bağını düştükten sonra sakladık. Pek yoktur bu tür batıllarım ancak bu bana hoş bir inanış gibi geliyor. Yetmedi 2 parçaya ayırdım, neyseki ilk kısmını kuzenim benim için törenle Galatasaray Lisesi’nin bahçesine gömdü. İşte ne oldu ise 2. parçada oldu. Bir türlü nereye gömüleceğine karar veremediğim göbek bağımızın 2. parçası 3,5 yıldır nereye gittiysek bizimle heryeri dolaştı durdu ve sonra her yıl ziyaret ettiğimiz Amerika’da bir yere gömmeye karar verdik. İş bununla da bitmedi, herhangi bir bahçeye gömeyim dedim eşim “Homeless” mi olacak bu çocuk dedi, Türk konsolosluğunda bir saksıya gömelim dedim, ona da bir itiraz geldi ve sonunda bu yıl artık neresi olursa gömeceğim dedim ve nihayet başardım. Chicago’da şehir merkezinde yer alan Northwestern University bahçesine iftiharla gömdüm yanımda oğlum ile. Eğer aradan yıllar geçer ve bu blogda eski videolar ve kaset çalarlar gibi teknolojinin gazabına uğramaz ise ben de bu inanışta ne kadar gerçeklik payı olduğu sorusuna yanıt bulabilirim. 10-15 yıl nedir ki göz açıp kapayıncaya kadar geçer değil mi??!!
Kesil (e) meyen Göbek Bağımız için 2 cevap