“N”

Ben şiir yazamam, ortaokul yıllarımda karaladığım çocukça satırları saymazsam eğer… Ama edebiyatın en sevdiğim dallarından biridir şiir. Okumayı severim en çok, her okuyanın farklı yorumlamasını, dil oyunlarını severim. Kısacık dizelere bir dünya anlam yükleyebilen ustaların ellerinden öpmek isterim. Şiir gibi yaşamak isterim, şiir gibi duyumsamak her şeyi…

İşte şiir gibi yaşamını, şiir gibi duyumsadığım Gülsen Varol (benim için canım Mamy’im) BANA bir şiir yazdı iki gün önce. Benim için çok özel şiiri eşsiz duygularla defalarca okudum, bir kez daha sevilmenin, hem de farklı farklı duygularla sevilmenin ne demek olduğunu anladım; elleri öpülesi ustanın dizeleriyle…

Sen olmasan, yaşamak mümkün değil

“N ”..

Çünki,

alınan en değerli şeydir Nefes!..

İster ‘Nefs’e eziyet

ister Nükte ye davet,

tüm sorular seninle başlar..

‘Neyi’ öğrenirdik  “N” olmasa?

cevaplar ‘Nasıl’ bulunurdu,

sebepler çözülür müydü

‘Niçin’ diye sorulmasa?..

Bu yüzden

kolay gibi sorularını

cevaplamak zor.

Söyle,

‘Ne zaman’  ın cevabı ‘Nedir’?

saklamaktan başka gözden Nihan olanı!

‘Neden’leri bilinmeyen

sebepler sorulduğunda

kızgınlığın kaçamak cevabı olan

“Ne”?

soru değil !..

Ve pek çok şeye koyulan “Nokta”lar olmasa,

bitirmek ya da yeniden başlamak

mümkün değil!

Niyetine Nur yağsın der Ninniler

Ve

bir nihavent makamda

geri gelir unutulan .. özlenen

tüm neş’eler..

GÜLSEN VAROL / Ağustos’2013