Büyümek İstemiyorum

“Oğluummm, hadi gel, yemeğini bitirmelisin, eğer büyümek istiyorsan”

“Yemek yemicem çünkü ben büyümek istemiyorum anneeee”

“Aaa neden?”

“Büyümek istemiyorum çünkü büyüyenler ölüyor”

Aramızdaki bu diyalogdan sonra bizim butçuğa ne diyeceğimi nasıl diyeceğimi bilememenin ezikliği içerisinde bir süre suskun kaldım. Düşündüm, nasıl anlatmalı, ne demeli? Aslına bakarsanız benzer bir durumu çok önce farklı bir şekilde yaşamış hatta bunu blogumda yazmıştım.

Ve ardı ardına eklenen “Ölmek ne demek anne?” sorularına artık kulak tıkayamayacağımı da biliyorum. Normalmiş bu; 5 yaşında başlarmış kaybetme korkusu, ve ağırlıklı olarak ölüm sorgulanırmış. Dilimin döndüğünce ona aslında 2 farklı dünya olduğunu, çok yaşlanınca ya da başka bir sebepten dolayı zamanla herkesin öbür dünyaya gideceğini anlatmaya çabalıyorum.

“Peki bu dünyanın adı ne?”

“Hımm; bu dünya”

“Ya diğerinin adı?”

“Öbür dünya olsun”

“Ben öbür dünyaya gitmek istiyorum, burdan daha mı güzel?, daha mı çok oyuncak var?”

Yine kalakalma durumları bende. Ona öbür dünyaya giden insanların bizi her daim gördüklerini, hep yanımızda olduklarını ama bizim onları göremeyeceğimizi söylüyorum.

“Çok mu uzak?, neden göremiyoruz, dürbünle bakalım anne”

“Aslında hem çok yakın hem çok uzak”

“Ben hiçbirşey anlamadım anne”

Ben tekrar çabalamaya başlıyorum, onu korkutmadan, kafasında bir karışıklığa neden olmadan açıklamaya… Sevdiklerimizin hep yanımızda olacaklarını ama sadece başka bir yerde yaşamlarını devam ettireceklerini
söylüyorum.

“O zaman söyle babaanneme sakın gitmesin öbür dünyaya, çünkü o yaşlı”

Sonu gelmeyecek mi bu soruların diye düşünürken;

“Sen ne zaman yaşlanacaksın anne, yaşlanma sen de gitme”

Aramızda devam edip giden bu konuşmayı nihayet başarı ile tamamlamış, bizim butçuğun kafasındaki soru işaretlerini bir parça da olsa yok edebilmiştim. En sonunda;

“Tamam anne tamam ben anladım ölüm ne demek”

İçimden ona keşke ne olduğunu hiç anlamasan ya da hiç bilmesen diye seslendim, o duymadan.

“Hadi bakalım yemeğimizi yiyoruz ve büyüyoruz…”