Seneler önce bir film izlemiştim henüz iki kanallı televizyon döneminde; Salı gecesi, Parliament Sinema Klübü”nde. Nasıl bir film olduğunu bilmeden, eğlenceli başlayan filmi, şimdilerdeki gibi bunca reklam arası olmadığı için bir solukta izlemiştim diyebilirim, sanırım 14-15 yaşlarındaydım. “Beaches” ya da Türkçe adı ile “Kumsalda”…
O yaşlarda henüz yeni ergen olan biri için gerçek dostluğun ne olduğunu tam biliyordum diyemem. Olgunluk döneminde, dostluğun; mazisi çocukluk yıllarına dayanan bir dostluğun anlamını öğrenmeye başladım. Sanırım bu filmi şimdilerde seyretseydim çok farklı hissederdim her bir duyguyu.
Filmin müziği, konusu, hiç bir zaman aklımdan silinmedi ve her zaman benim En’lerimde yerini aldı. Zaman zaman da sayısını bilemediğim kez oturup izliyorum yeniden. Bir doğum günümde sevgili “abisi” bana İstanbul’dan filmin müziklerinin olduğu kaseti bulup göndermişti. Filmin görüntüleri eşliğinde filmin finalinde yer alan bu şarkı ise benim için doyumsuz…
Şarkının sözleri inanılmaz… Hele ki filmin son sahnesinde veda eden dostu için söylenince bu şarkı… Çocukluktan başlayan, gün be gün olgunlaşan dostluklarının bir özeti … Dostluğa teşekkür; yaşama kattığı anlam için teşekkür ve şöyle diyor;
“Thank you, thank you
Thank god for you, the wind beneath my wings…”
Ve;
Artık en yükseğe uçabilirim çünkü kanatlarımın altındaki rüzgâr sensin…
Bugün hem bu şarkıyı mırıldandım hem de defalarca izledim görüntüleri… Kanatlarımın altındaki rüzgârları düşündüm.
Ve ne zaman her şeyden herkesten uzaklaşıp tek başıma ya da bir dostumla kalayım diye hayal etsem, hep filmin son sahnesinde olan okyanus kenarındaki evde buldum kendimi. Neresi olduğunu bilmediğim ama serin, kocaman dalgalı, geniş kumsallı terasında iki portatif sandalye olan, yan yana uzanmış iki dost, üzerlerinde hafif battaniyeler ve sıcak kahveleri…
Geçmişin muhasebesi anıların yâd edilmesi ve huzur ve plajda oynayan çocuklar… Birinin diğerine verdiği söz, diğerinin hayatındaki anlamı, kıskançlıklar yanlış anlaşılmalar ama hiç bitmeyen eskimeyen bir dostluk… O kırılmaz bağ…
Ve huzur ve yosun kokusu ve okyanusun tuzlu esintisi, dalgaların uzaklardan gelen tınısı ve rüzgâr…
Dostluğun rüzgârı, kanatlarımın altında beni yükseklere çıkaran dostluk…
Hiç bitmesin dediğim…
Sizin kanatlarınızın altındaki rüzgâr kim? Hani şöyle okyanus kenarında, serin akşamlarda kiminle kahve yudumlarsınız hayalinizde?
Dostça kalın bu haftalık…
Kanatlarımın Altındaki Rüzgar için 2 cevap