Internetten alışveriş yapılır, eş/sevgili bulunur, tatil / bilet rezervasyonu yapılır, hisse senedi alınıp satılır da süt gelmez mi? Gelir, bu devirde internetten süt bile gelir.
“Sanal” kelimesi artık sadece tanımı yapılan bir kelime değil, hayatımızın tam ortasında, odağında yer alıyor. Haydi söyleyin kaçınız hiç sanal alışveriş yapmadınız? Kaçınız sanal bankacılık işlemi gerçekleştirmediniz? Kaçınız sanal ilişkiler kurmadınız; dostluk, arkadaşlık ya da adı sevgili olan… Diyorum ya artık yaşamımızın vazgeçilmez bir parçası sanal, sanallık…
Butçuğu hastanede ilk kucağıma verdikleri andan itibaren ona iyi bir anne olabilme, doğruluktan, iyilikten yana düzgün bir çocuk yetiştirme gibi pek çok düşünce kafamdan uçuşuvermiş ve ben sadece tek bir şeye odaklanmıştım; ANNE SÜTÜ.. Tanrı’m ne korkunç bir deneyimdi. Deneyimin korkunçluğu bebek emzirmenin kuralları üzerine her kafadan bir ses çıkmasıydı; “Kuru soğan yersen sütün bol olur, hayır hayır, bulgur yemelisin, tahin daha çok süt yaparmış” gibi bir dizi nereden duyulduğu belli olmayan şehir efsaneleri. Kucağımda minicik bir beden ağzını açıp kapatarak doyurulmayı, sütü beklerken ben bu eylemi nasıl ve ne şekilde yapacağımı bilmez bir şekilde acı çekiyordum. Yaklaşık 10 gün sonra da pes ettim. Ya süt var butçuk ememiyor, ya da emmek istediğinde süt olmuyor, yani anlayacağınız beceremedik bu işi, anne ile bebek arasındaki o senkronizasyonu sağlayamadık. Ve sonuç 3 kg. 500 gr. doğan butçuk 10 gün sonraki doktor kontrolünde 2 kg. 900 gr. olarak tartılmıştı. Ahh kendimi suçlamalar, iyi ve yeterli bir anne olamadığımı düşünmeler, zaten lohusa bunalımı yaşarken üzerine bir de bunun için dökülen gözyaşlarım eklendi. Ve imdadıma hazır biberon mamaları yetişti. Her annenin bu deneyimi çok farklı olabiliyor, şunu anladım ki, olmayınca olmuyor, zorlamanın hiç alemi yok. Ve sonrasında yaklaşık 6 ay süt sağma makinesi ile aramızda duygusal bir bağ geliştirecek kadar o makineye yakınlaşmıştım. Nereye gitsem makinem yanımdaydı, geceleri bile uyanıp süt sağıyordum. En korkuncu da bir gece sağdığım sütün hazır biberon maması diye lavobaya boşaltılmasıydı, hüngür hüngür ağlamıştım. Ve yine bir gece tez yazarken bir yandan da süt sağarken sağdığım sütün tez çalışmalarım üzerinde bir gezintiye çıkmasıydı ki yine hüngür hüngür ağlamıştım. Meğerse ne kadar boş yere kendimi üzmüşüm, ne gereksiz yere makine ile bütünleşmişim. Oysaki bir “tık” darbesiyle internetten süt alabilirmişim!!!
Geçenlerde okuduğum bir haberde anne sütü olmayan anneler internetten anne sütü sipariş ediyorlarmış, dijital dünyanın kollarına kendilerini atan anneler bebekleri için en faydalı besin olduğunu düşündükleri sütü sanal sütannelerle çözüme ulaştırıyorlarmış. Gülsem mi ağlasam mı bilemedim bu haberi okuyunca ama sanırım içimden “Bu kadarına da pes!” dediğimi hatırlıyorum.
“ABD’de 2005 yılında başlayan internet üzerinden süt satışı, ilk kez eBay’de verilen bir ilanla gerçekleşti. İlan, site kurucularının dikkatini çekince hemen çıkartılsa da, fazla sütünü satmak isteyen, belki de bu yöntemle evin kazancında pay sahibi olmayı arzulayan anneler sütlerini satışa sunacak yeni bir pazar keşfetmiş oldular. Bugün dünyada, henüz Türkiye’de olmayan süt bankalarının yanı sıra, pek çok yerde sanal ortamda süt alışverişi yapılıyor. 2004 yılında Kelley Faulkner adında bir Amerikalı anne tarafından kurulan Milk Share internet sitesi, süt arayan ve fazla sütü olan annelerin buluşma noktası. Milk Share’de fazla sütünü paylaşmaya gönüllü anneler buluşuyor. Bağış yapan annelerden önce kan testi isteniyor. Çünkü anne sütü, kan gibi, HIV virüsü başta olmak üzere her türlü hastalığı geçirmeye müsait bir organizma. Ardından site yetkilileri, steril ortamlarda sütün ulaştırılmasını sağlıyor.”*
Sanal alışveriş çağı, sanal dostluklar çağı, sanal iletişim çağı derken şimdi de sanal sütanne çağını yaşıyoruz.
Sırada daha ne çağları olacak inanın hayal bile edemiyorum.
* Marie Claire Dergisi, Eylül 2010 Sayısı
Internetten Gelen Süt için 7 cevap