Tatlım Olur musun?

“Tatlım olur musun?”

 Bunu öyle sıradan öyle sade söylemişti ki, ilk önce ne demek istediğini anlayamamıştım.

Hepimiz biliyoruz aşk, duruma göre tatlı duruma göre acı yenen bir yemektir. Sürprizi, tutkusu, heyecanı daim kaldığı müddetçe şekeri fazla olur, sıradanlığın, çatışmaların ve aşırı dozda kıskançlığın kıskacında ise acıyı barındırır içinde. Bu liste uzayıp gidebilir, nelerin aşkı acı ya da tatlı yaptığına dair, tabi kişisel tercihler ya da yorumlara göre de farklılık gösterebilir. Birisine “Benimle evlenir misin?” dediğimizde aslında “Benim tatlım olur musun?” demek isteriz belki de, kimse “Gel acım ol” demek istemez.

Annemin “Sen bana hiç benzememişsin, hiç gururun yok” demelerine kulak tıkayalı çok oldu, şimdilerde hoş bir anı olarak kaldı hatta. Gururumu yok sayan eylemim (anneme göre); eşime evlenme teklifinde bulunmamdı:

-Pastanın içinden mi çıktı yüzük ya da içtiğin şarabın kadehinde mi gizliydi?

-Hayır anneciğim, e şıkkı, hiçbiri, üzgünüm romantik senaryolar kurgulayamayacağız, çünkü ben evlenme teklif ettim bir anda!

-Neeeee??!!

 Böyle uzadı gitti aramızdaki diyalog, evet, itiraf etmekten yana bir sakınca hiç görmüyorum, nedeni, niçini ve nasıl cereyan ettiği ayrı bir yazı konusu bile olur. Bütün bunlar bir yana şaka mı yaptım ciddi miyim diye afallayan eşim, bir anda o sihirli cümleyi fısıldamıştı kulağıma. Galiba ben de bir teklifte bulunmalıyım demişti içinden, her ne kadar saniyesinde benim teklifime evet dese de… Kendine özgü sıcacık bir teklifti bu. Her koşulda herşeye acele eden benim için alınmış en güzel teklifti;  “Benimle evlenir misin?” ya da “Eşim olur musun?” gibi klişelere pabuç bırakmayacak cinsten. Buna sebep, ilk buluştuğumuzda, yenmesi yaklaşık 3 saat süren bir krem karameldi. Bir tatlı yeme zamanına sığacak bir buluşma planlanmış ama nedense o tatlı 3 saatte ancak yenebilmişti.

Krem Karamel; altındaki yanmış şeker, aşkın tutkusu; üzerindeki yumuşak yumurtalı sütlü kısmı ise dinginliğin ve huzurun simgesi benim nazarımda. Bir kaşık ve bir kaşık derken karşılıklı yenen bir krem karamel o ana kadar farkına varamadığım duygularımın dilsiz tercümanı olmuş ve karar vermiştim evliliğe, huzura ya da tutkuya.

Bir krem karamel miydi bunları yapan ya da ben mi öyle düşünmek istemiştim bilemiyorum ama eşimle yediğim ilk tatlı olan krem karamel benim hayatımı tamamen değiştirdi.

Genlerden geliyor dedim ya bizim butçuk da çok seviyor bu tatlıyı. Evde ne zaman yapsam aklıma geliyor:

“Tatlım olur musun?”