Hiç düşünmemiştim doğrusu bir zaman gelecek ve yazılarımın kahramanlarından biri yazdıklarımı bana hatırlatacak…
Her zamanki gibi akşam iş çıkışında bizim butçuğu almak için annemlere uğradım. Kapıyı çalar çalmaz heyecan içinde karşıladı beni butçuk.
-Anneeee meğer sen çok meşhurmuşsun
-Hı?
-Her yerde yazıların varmış.
-Anlamadım.
-Anne bugün okulda sana mail göndermek istedim ama mail adresini bulamadım, sonra seni aradım Google’da, iş yerine baktım ama olmaz diye tekrar bakınca nihansu diye bir sayfa buldum. Anne senin sayfan varmış senin ne çok yazın varmış sen ünlüymüşsün.
-:) Ünlü değilim sadece bloğum var.
-Anne ben eve geldiğimden beri senin yazılarını okuyorum, beni yazmışsın sen…
Uzun lafın kısası o günden sonraki bir hafta boyunca bizim butçuk sayfamda cirit attı. Onun için yazdığım her şeyi okudu, kiminde dakikalarca güldü, kimini hatırlamadı kimisinde de ağladı. Her çocuk annesi tarafından sevildiğini bilir de bir de bunu yazılarda okursa ve de üstelik başkalarının yorumlarını da okursa sanırım daha da etkili oluyor.
Her çocuk kaç yaşında olursa olsun annesinin kuzusudur. Benim butçuğum 10 yaşında ama hala minicik gözümde. Ve benim için de onun yazılarımı okuması çok başka bir tattı, başka bir duyguydu. Onunla ben de bloğumu ilk yazmaya başladığım 2008 yılına döndüm. O zaman 3 yaşındaydı butçuk ve hiç hesaba katmamıştım Google amcada beni ve yazılarımı bulup okuyabileceğini.
Şimdi ise sayfamın hemen yan tarafında ondan gelen yorumlarla sayfam daha güzel gözümde daha anlamlı…
Butçuk’tan Yorumlar için 3 cevap