Abisi

Bazen en güçlü duygular en zor dile getirilenler oluyor. Ve bu duygular karşısında kuru bir “İyi ki doğdun”, “İyi ki varsın” cümleleri ne denli eksik kalıyor. Hani şairin dediği gibi “Bilmezdim kelimelerin bu kadar kifayetsiz olduğunu”….

Çok önceleri hep bir kızkardeşim olsun isterdim ya da bir ablam… Sanırdım ki her duygumu paylaşabilirim rahatlıkla, arada sırada kıyafetlerimizi değiştirebilirdik, sırdaşım olurdu, beraber gülüp beraber ağlayabilirdik. Kızkardeşi ya da ablası olan arkadaşlarıma çok özenirdim. Sonra zamanla farkettim ki tüm bunları (kıyafet değişimi hariç :)) yapabileceğim bir ağabeyim var. Benim bir ablaya ya da kızkardeşe hiç ihtiyacım olmamış meğer.

Eşime kardeş sevgisini anlatmakta çoğunlukla zorlanıyorum; bilmediği bir sevgiyi nasıl anlatabilirim? Oysaki bir insanın sahip olabileceği en güzel duygulardan biri kardeş sahibi olmak… Hele ki bu kardeş benim “abisi” gibi bir kardeşse… Ağabeyi olan her kız bunu algılayabilir mi bilemiyorum ama ben O’nun sayesinde özellikle genç kızlık dönemimde  dünyaya erkek gözüyle de bakabilmiştim; Türk aile yapısı ve ağabey standartlarının çok ötesinde bana verdiği özgüven, “Her koyun kendi bacağından asılır” sözünden yola çıkarak kararlarımda sağladığı özgürlük, esprileri, farklı ve renkli kişiliği ile, sakin yapısı, barışçıl çözümleriyle “abisi” hep yanımda oldu. “Benim de bir kızkardeşim var” diyerek hayatı boyunca karşı cinse daha duyarlı davranan, “Ben erkeğim yaparım” gibi geri kalmış bir düşünce yapısından uzak, adil bir abisi… “Nihan’ın abisi” zamanla sadece “abisi” olarak kısalınca artık tarafımdan hep bu şekilde hitap edildi; sadece ben değil bütün kız arkadaşlarımın da Murat abisiydi…

Anne ve babamın dört yıllık bir bekleyişinin ardından dünyaya gelmiş, annemin muradının gerçekleşmesi üzerine de 70’li yıllarda doğan erkek çocuklarının çoğu gibi Murat ismi konulmuş sevgili abisine. Kendisinden 1,5 yıl sonra dünyaya gelen kardeşini (yani beni) kıskanacağı düşünülürken ne hikmetse tarafımdan kıskanılmış. 2,5 yaşına kadar doğru düzgün konuşamayan abisi, annemin “Allah’ım bari ikinci çocuğum biraz konuşkan olsun” dualarıyla henüz 10 aylıkken konuşmaya başlayan ve o andan itibaren hiç susmayan bir kızkardeşe sahip olmuş.  Kızkardeşinin daha ilk doğumgününde bile elini tutan ve hiç bırakmayacağını o zamandan belli eden sevgili abisi’m o fotoğrafa da hakkını verdi hep yıllar boyu.  Her ne kadar annemin beni O’na emanet ettiği,  ilkokula başladığım gün, beni okulun kocaman bahçesinde bir başıma bıraksa da, sınıftaki çocuklarla kavga ederken uzaktan bana “Nihan sağ kroşe vur, böyle mi gösterdim evde ben sana” diyerek sadece talimatları ile yardımcı olsa da, gittiği tekvando kursunun antremanlarını elime yastık tutuşturup üzerimde gerçekleştirse de benim en güvenli sığınağımdı hep…

Canı sıkılınca yemeğin suyunu kafamdan aşağıya boşaltan da, kafama tuz eken de O’ydu, yeri geldiğinde bana bir anne ya da babanın sunamayacağı kadar çok şefkati sunup saatlerce dinleyen de… Aynı evde senelerce yaşamış ve çocukluğumuzda annemin deyimiyle “Kedi köpek gibi” isek de üniversite nedeniyle ayrı kaldığımız andan itibaren birbirimizin değerini daha iyi anlamaya başladık. Hele ki seneler sonra Ankara’da sadece iki kardeş olarak değil de ev arkadaşı olarak geçirdiğimiz beş yıl, hayatımın en eğlenceli, en deli dolu ve bir o kadar da huzurlu beş yılıydı.

O kadar renkli ve yaratıcı bir kişi ki abisi, tüm yakınlarına doğumgünlerinde en farklı kutlamaları, en özel hediyeleri sunabilir.  Ben ise kendimce bana göre en iyi ifade ediş biçimim olan yazmayı tercih ettim. İlk defa yazının giriş ve sonuç bölümlerini düşünmeden, hatta üzerinde hiç düşünmeden olağanca samimiyetimle sadece kardeşçe duygularımı yazıyorum.

Sevgili abisi, gerçekten iyi ki doğmuşsun. Sensiz bir yaşam ne denli eksik, ne denli renksiz olurmuş benim için. Sayende kendimi dünyanın en şanslı kızkardeşi olarak görüyorum.

Butçuğum doğduğunda onun anı defterine “Yeğen, Türk kültür ve geleneklerine göre  bana çekeceksin, başka yolu yok” yazmıştın. Dilerim butçuk da senin sahip olduğun tüm güzel ve özel meziyetlerin hepsine sahip olur.

Hani senin deyiminle; Hepi Börfdey White Lion 🙂

Sevdiysen Paylaş
Bu yazı Canım Ailem kategorisine gönderilmiş ve , , , , , ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.

Abisi için 4 cevap

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.