Müzik dinlemeyi seviyorum çalıştığım ortamda, evde, yemek pişirirken, birşeyler okurken, araba kullanırken..
Ofiste bugün bir şarkı çalındı kulağıma birden, nereden biliyorum bu güzel şarkıyı diye sordum kendime. Ve sonra tüm gün aynı şarkıyı dinler buldum kendimi. Zaten ne zaman bir şarkıya takılsam etrafımdakilere baygınlık yaşatırcasına sürekli dinlerim.
Sonra hatırladım; bu güzel şarkı “Karşı Pencere” adlı filmin müziği… İzlediğimde çok etkilendiğim, yaşamın o kadar içinden, o kadar doğal, güzel, buruk ve yasak bir aşk hikayesi… 2003 yapımı bir Ferhan Özpetek filmi Karşı Pencere. Türk ve İtalyan oyuncalar ile çekilen bir sanat filmi.
Karşı pencere aslında karşılıklı pencerelerden birbirini gören bir kadın ve erkeğin hikayesi ama aynı zamanda birbirlerine de karşı pencerelerden bakabilen iki insan. Birbirlerinin hayatında karşı olmaktan daha öteye gidemeyecek olan bir hikaye. Aşkın adının kötüye çıktığı, her birlikteliğin, o saf temiz duyguları içinde barındıran eşsiz duyguya; aşka atıfta bulunularak kirletildiği oysaki sadece bir kaçamak ve heyecandan öte gitmeyen karşılıklara inat olan karşılıklardan bahsediyorum aslında. İkisini birbirine karıştırmak, gerçek karşılıklara haksızlık olur.
Hep bir ikilem vardır ve nedense bildiğim tüm hikayelerde düzene tercih edilir, tüm duygular… Kalıp süregelen hayatı sürdürmekle, sonunun ne olacağını bilemediği yoğun duygular arasında bocalar durur insan. Ve sonunda hep şu düşünce gelir akla; eğer bir zaman yolunu kaybetmiş bulursan kendini yapılacak en iyi şey geri dönmektir. Çünki gideceğin yolu bilemezsin ama geldiğin yolu bilirsin. Ve işte aşka rağmen, birbirine karşı olanlar hep geri dönmeyi tercih ederler, bir limana, sığınağa ve bilinene yeniden yolculuk başlar. Kimse kolay kolay göze alamaz gitmeyi, gitmek mi zor kalmak mı arasında hep gitmenin zor olduğu bir durumdur bu tür bir karşılık. Oysaki gitse belki bir gün prens sandığı kurabağaya, prenses sandığı bir cadıya dönüşecektir ki bunun garantisini kimse veremez. İşte bunu göze alamaz insan. Ama yaşarken… Kendi içinde ayrı bir manifestosu vardır bu karşılığın, aşkın… Belki maddeler halinde bile sıralanabilir. Susmak, gizlemek, saklanmak, içinde yaşatmak duygularını başlıca ritüelidir aşkın. Yasak bir elmadır, karşı penceredir. Hiçbir zaman kapı açılmaz ama hep bir pencere aralanabilir hayatta ve çoğunlukla o pencere karşıdır.
Güzel film karşı pencere, bunca zaman sonra bile hala izlemeyenlere…
Karşı Pencere için 1 cevap